در شرایط کنونی آنقدر محیط زیست در معرض خطر بوده و تغییرات اقلیمی جدی است که حشرات از بین می‌روند و حتماً باید نوع کشت کنترل شود. و تنها راه کشاورزی اگرواکولوژی (حفظ محیط زیست و استفاده حداقل از مواد شیمیایی) است. مشاهده شده که کلنی های زنبور عسل در جوار مزارع تراریخته از تلفات بسیار زیادی برخوردارند.
به گزارش پایگاه خبری صنعت زنبورداری ایران، بشر هزاران سال است که حیات خود را مدیون گرده‌افشانی “زنبور عسل” بوده چون باعث تداوم کشاورزی شده است؛ در صورت کشت و توسعه محصولات تراریخته و بسته به صفت خاصی که در گیاه به‌صورت دستکاری ژنتیکی ایجاد شده است، این امر می‌تواند زنبورهای عسل را نابود کند.
در کانادا مشاهده شد که در مزارع کشت تراریخته زنبورهای عسل از بین می‌روند، زیرا زنبور متوجه مزارع تراریخته و غیر تراریخته نمی‌شود و از گل‌های مزارع تراریخته که سم دارد، استفاده می‌کند. به موجب همین اقدامات کلونی‌های زنبور عسل در دنیا ۲۵ درصد کاهش پیدا کرده در حالی که حیات ما وابسته به زنبور عسل است و ۹۹ درصد محصولات غذایی دنیا بدون وجود زنبور عسل تولید نمی‌شود. نباید بگذاریم زنبورها و حشرات مفید از بین بروند. اینها را خدا خلق کرده برای اینکه بشر بتواند از آنها استفاده کند. متأسفانه در حال حاضر خطر به شدت جامعه زنبورهای جهان را تهدید می‌کند.
کشاورزی به طرف سم‌پاشی بیشتر می‌رود. اروپا متوجه مضرات کشت تراریخته شد و ۲۷ کشور، این نوع کشت را ممنوع کردند. کشاورزی در حال صنعتی شدن است در حالی که در کشاورزی سنتی سم و کود وجود نداشت، تمام سموم و کودها مربوط به ۲۵۰ سال قبل است و قبلاً تمام مصارف کشاورزی ارگانیک بود و فرآیندهای بیولوژیک موسوم به کنترل بیولوژیک آفات آفات را کنترل می‌کرد اما با صنعتی شدن کشاورزی، به تدریج علف‌های هرز تبدیل به یک معضل شد.
کمپانی مونسانتو به ایده جدیدی رسید که در حوزه تراریخته تبدیل به معضلی دیگر برای محیط زیست سلامت انسان شد. کمپانی مونسانتو علف کشی به نام گلایفوسایت یا رانداپ درست کرد و کشاورزان به جای وجین کردن از این علف‌کش استفاده می‌کنند. بعداً مشخص شد که رانداپ سرطان‌زا است. پس از ۳۰ تا ۴۰ سال استفاده از رانداپ مشخص شده که استفاده زیاد از این سم، موجب نوعی سرطان خون می‌شود و در آمریکا نزدیک به ۴۲ هزار کشاورز که مبتلا به این نوع سرطان خون شدند از این کمپانی شکایت کردند.
به گزارش عسلنا، متأسفانه مافیای واردات سم و کود و علف کش‌های آمریکایی در جهان به دلیل سود بالای فروش این سموم به تجارت خطرناک و افزایش استفاده از این سموم خطرناک در کشاورزی ادامه می‌دهند. رانداپ تنها علف‌های هرز را از بین نمی‌برد، بلکه سایر علف‌ها را نیز از بین می‌برد. از طرفی بذرهای تراریخته حشرات را از بین می‌برد و صدمه جدی به زنجیره موجودات زنده، تنوع زیستی، محیط زیست و سلامت انسان می‌زند همه اینها نشان از مضرات تراریخته‌ها برای محیط زیست دارد و موجب می‌شود اکوسیستم بهم بریزد. مزرعه یک اکوسیستم است و انواع و اقسام حشرات و جانوران در این اکوسیستم زندگی می‌کنند. تعداد بسیاری مقاله تحقیقاتی در این خصوص وجود دارد.
تمام این عوامل دست به دست هم داده تا محیط زیستی‌ها در آمریکا و اروپا به ناگهان انقلاب کنند و دانشمندان بسیاری با استناد به مدارک و مقالات شروع به سخنرانی کردند؛ پروفسور ” سرالینی” دو سال تنها سویای تراریخته را به تعدادی مشخص از موش‌های بزرگسال داد و به تعدادی دیگر از موش‌ها غذای غیر تراریخته داد. بعد از دو سال موش‌ها را تشریح و غدد سرطانی بزرگی را در بدن موش‌ها می‌بیند.
کشت تراریخته محیط زیست را از بین می‌برد، حشرات را نابود و میکروب‌های خاک را دچار تغییر می‌کند. پرندگان حشرات را می‌خورند، حشراتی که تراریخته مصرف کرده‌اند و جانوران بزرگ‌تر و بیشتری نیز از این پرندگان استفاده می‌کنند و در نهایت در کل اکوسیستم خلل وارد می‌شود. مصرف طولانی مدت تراریخته می‌تواند موجب بروز سرطان و تضعیف سلول‌های سیستم ایمنی می‌شود، تا جایی که خود کمپانی مونسانتو نیز بدان اذعان دارد.
دانشمندان آمریکایی ۱۲۱ آفت‌کش مختلف را در نمونه‌های زنبورعسل، موم و گرده‌های آنها پیدا کرده بودند و به این نتیجه رسیدند که عامل اصلی از بین رفتن جمعیت زنبورها همین آفت‌کش‌ها است.
جفری پتیس از آزمایشگاه تحقیقات زنبورعسل گفت: «باور داریم که ارتباط بسیار نزدیکی بین تغذیه، آفت‌کش‌ها و تنش‌های محیطی در از بین رفتن کلونی‌های زنبورعسل وجود دارد». این فروپاشی در جمعیت زنبورهای عسل در گستره جهانی، یک تهدید اصلی برای تولید محصولات کشاورزی است. برآورد می‌شود یک‌سوم هر آنچه که انسان‌ها مصرف می‌کنند، وابسته به گرده‌افشانی زنبورهای عسل است. مفهوم آن این است که زنبورهای عسل در اقتصاد جهان ۳۰ میلیارد سهم دارند.
یک مطالعه جدیدی که در ژورنال «نشنال آکادمی آف ساینس» منتشر شد، نشان می‌دهد که آفت‌کش‌های شبه‌نیکوتینی (آفت‌کش‌هایی که از طریق اختلال اعصاب حشرات آنها را از بین می‌برند) با نابود کردن سیستم ایمنی زنبورها آنها را از بین می‌برند و باعث می‌شود آنها در مبارزه با بیماری‌ها و باکتری‌ها ناتوان باشند.
گزارش نابودی در سطح گسترده زنبوران عسل، پس از مصرف سم ایمیداکلوپراید، استفاده از این سم در ذرت و آفتابگردان به رغم اعتراضاتی که شرکت بایر(تولید کننده سم) داشت، ممنوع شد.
یک اقدام مشابه و هوشمندانه دیگری را کشور فرانسه انجام داد و سفارش‌های سم کلوتیانیدین را لغو کرد و دیگر کشورها نظیر ایتالیا هم استفاده از سموم شبه نیکوتینی را ممنوع کردند.
همچنین پس از شکستن رکورد مرگ زنبوران عسل در انگلستان، اتحادیه اروپا استفاده از چندین سم از جمله آفت‌کش (نئونیکوتینوید) را ممنوع کرد.
